پلاستی‌سایزرها

پليمرهاي محلول در آب در صنعت ساختمان به عنوان روان كننده و فوق روان كننده بكار مي روند. فوق روان كننده ها تركيبات پلي الكتروليتي بوده كه در واقع پليمرهاي ديسپرس كننده هستند. يكي از زمينه هاي اصلي استفاده از پليمرهاي محلول در آب، در بتن‌های خود فشرده (Self-Compacting) است.
سيستم هاي متشكل از آب و سيمان بسيار به وجود فوق روان كننده ها حساسند بدين ترتيب كه افزايش ميزان اندكي از اين مواد،استحكام مكانيكي، كارايي و ديگر خواص بتن را به ميزان قابل توجهي بهبود ميدهد. نقش اين پليمر محلول در آب شامل موارد زير است:
1. خواص رئولوژيكي بتن تازه بدون تفكيك اجزاي بتن را بهبود مي دهد.
2. به عنوان روان كننده يا عامل پراكنش عمل ميكند به طوري كه ذرات جامد به طور يكنواخت پراكنده شوند.

3. با ذرات سيمان يا تركيبات هيدراته شده برهمكنش ميكندتا ريخت شناسي مواد بهينه شود.
4. باعث قوي تر شدن و بادوام شدن بتن سخت شده ميشود.
اين ماده بعد از جذب روي ذرات سيمان، با ايجاد دافعه الكتروستاتيكي بر نيروهاي جاذبه غلبه كرده و منجر به تفكيك توده‌هاي سيمان به ذرات ريز ميشود. در نتيجه اثر پراكنش مطلوبي روي ذرات سيمان داشته و با حفظ ويژگي رواني و كارآيي
بتن، ميزان آب آن را تا 30 درصد كاهش ميدهد. اين محصول با تعليق آسان دانه هاي سيمان منجر به افزايش انسجام و سهولت پمپاژ بتن ميشود. استفاده از اين محصول با كاهش ميزان آب مصرفي، رئولوژي را بهبود داده و خواص مكانيكي بتن را افزايش ميشود.