پرشین یوتاب

اسید سیتریک اولین بار در سال 1784 میلادی توسط یک محقق سوئدی و از آب لیمو گرفته شد.این‌ماده بدون بو و بدون رنگ تا اوایل دهه 1900 میلادی از آب لیمو تولید می‌شد که محققان دریافتند که می‌توان آن را از قارچ "Aspergillus niger" نیز تهیه کرد که هنگام تغذیه با شکر اسیدسیتریک را ایجاد می‌کند. اسید سیتریک به دلیل خاصیت اسیدی و مزه‌ای که دارد، عملاً بعنوان ماده طعم دهنده و نگهدارنده مورد استفاده قرار می‌گیرد، بخصوص در نوشیدنی‌ها و شیرینی‌ها.همچنین از این ماده برای تثبیت یا نگهداری داروها و به‌‌عنوان ضدعفونی کننده در برابر ویروس‌ها و باکتری‌ها استفاده می‌شود. مرکبات و آب میوه‌های آن بهترین منابع طبیعی اسید سیتریک هستند. مثال‌هایی از میوه‌هایی که دارای اسید سیتریک هستند: لیمو، پرتقال، گریپ‌فروت، نارنگی و غیره. برخی میوه‌ها نیز دارای اسید سیتریک ولی با مقادیر کمتر هستند. به‌عنوان مثال: آناناس، توت‌فرنگی‌، رزبری، کرن بری، توت و گوجه فرنگی. نوشیدنی‌ها یا فرآورده‌های حاصل از این میوه‌ها نیز حاوی اسید سیتریک نیز هستند.اگرچه جز منابع طبیعی بشمار نمیرود ولی اسید سیتریک محصول جانبی تولیدپنیر، شراب و خمیرمایه است. اسید ستریک در دو نوع اسید سیتریک خشک و اسید سیتریک آبدار در بازار موجود می باشد.