تترونیکس

اکسی تتراسايكلين‌ جزو خانواده تتراسايكلين‌‌ها می‌باشد. آن‌ها آنتی‌بیوتیک‌های وسیع الطیفی هستند که علیه باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت، مایکوپلاسما، اسپیروکت‌ها و اکتینومایست‌ها مؤثر می‌باشند. مكانيسم اثر آن به اين صورت است كه به تحت واحد 30S ریبوزوم‌های باكتري متصل می‌شود و توليد پروتئين را مهار می‌کنند.

شكل دارويي: محلول استريل تزريقي

گروه دارويي: آنتی‌بیوتیک + ضدالتهاب غیراستروئیدی

تركيب دارو: هر میلی‌لیتر حاوی 100 میلی‌گرم اکسی تتراسایکلین هیدروکلراید بعلاوه 20 میلی‌گرم فلونیکسین مگلوماین می‌باشد.

مکانیسم اثر:

اکسی تتراسايكلين‌ جزو خانواده تتراسايكلين‌‌ها می‌باشد. آن‌ها آنتی‌بیوتیک‌های وسیع الطیفی هستند که علیه باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت، مایکوپلاسما، اسپیروکت‌ها و اکتینومایست‌ها مؤثر می‌باشند. مكانيسم اثر آن به اين صورت است كه به تحت واحد 30S ریبوزوم‌های باكتري متصل می‌شود و توليد پروتئين را مهار می‌کنند. به‌این‌ترتیب كه اتصال كمپلكس aminoacyl-tRNA به مجموعه ريبوزوم-mRNA انجام نمی‌گیرد كه نتيجه آن مهار تكثير باكتري می‌باشد. تتراسايكلين‌ها عموماً باكتريواستات هستند ولي در غلظت‌های بالا خاصيت باكتريوسيدي نيز دارند كه دليل آن از بين رفتن غشاء سيتوپلاسمي ارگانیسم‌ها می‌باشد. فلونیکسین یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی با خواص ضد درد و ضد تب می‌باشد. فلونیکسین از طریق مهار سیکلوکسی ژناز از تولید آیکوزانوئیدها شامل پروستاگلاندین‌ها، ترومبوکسان و پروستاسیکلین که واسطه‌های شیمیایی التهاب هستند جلوگیری می‌کند. ترومبوكسان و پروستاسيكلين در ايجاد تغييرات هموديناميك شديد در شوك اندوتوكسيك دخالت دارند. تجويز فلونيكسين اثر اندوتوكسين ایجادشده در اسيدوزلاكتيك و نيز ضايعه به سلول‌های اندوتليال را كاهش می‌دهد.

فارماكوكينتيك:

بعد از تجویز دارو به روش عضلاني، سریعاً وارد خون شده و مقادير بالاي آن در بافت‌ها ايجاد می‌شود. از آنجائیکه به نسبت بالايي به پروتئین‌های سرم متصل می‌شود، مقدار مؤثری از آن در ارگانيسم در مدت‌زمان طولاني حفظ می‌شود. اكسي تتراسيكلين سریعاً در تمامي بافت‌ها و مايعات بدن توزيع می‌شود و حداكثر غلظت آن در کلیه‌ها، كبد، صفرا، ريه، طحال و استخوان و حداقل غلظت دارو در مايع سينوويال، مايع پروستاتيك و CSF می‌باشد. اكسي تتراسيكلين از خون توسط كبد گرفته می‌شود و متابوليزه می‌شود. دارو از طريق کلیه‌ها و دستگاه گوارش (صفرا) دفع می‌شود كه عموماً 50% تا 80% آن از طريق ادرار دفع می‌شود. دفع دارو از طريق شير هم وجود دارد. فلونيكسين بروز سريع و دوام اثر طولاني دارد. اثرات درماني فلونيكسين 2 ساعت بعد از تجويز خوراكي يا پارانترال دارو ظاهر می‌شود. فلونيكسين در سراسر بافت‌ها و مايعات بدن توزيع می‌شود. حداكثر پاسخ درماني 12 تا 16 ساعت بعد از تجويز ايجاد می‌شود و تا 36 ساعت دوام اثر دارد. نیمه‌عمر پلاسمايي دارو 1 الي 8 ساعت در گاو و 1 الي 6 ساعت در اسب می‌باشد. فلونیكسين از طريق كليه و به شكل كونژوگه دفع می‌شود. همچنين امكان دفع دارو از طريق صفرا و ترشحات معدي روده‌ای نیز وجود دارد.

موارد مصرف:

از اين دارو جهت درمان بیماری‌های عفونی حساس به اکسی تتراسايكلين‌ به‌ویژه مواردی که با التهاب، درد و تب همراه می‌باشد استفاده می‌گردد. ازجمله انتريت باكتريايي، متريت، پنوموني، پيودرما تيت و التهاب عفونی اندام‌های حرکتی.

مقدار و روش مصرف:‌

1 میلی‌لیتر به ازاي هر 10 كيلوگرم وزن بدن به مدت 3 تا 5 روز.

دارو به روش عضلاني عميق تزريق شود.

عوارض جانبي:

احتمال بروز تورم و نكروز در محل تزريق عضلاني وجود دارد.

احتمال بروز واکنش‌هاي ازدياد حساسيت وجود دارد مثلاً در گربه‌ها ممكن است كه تب با علائم استفراغ، اسهال، افسردگي و بی‌اشتهایی اتفاق بيفتد. احتمال بروز عوارض گوارشي متعاقب تجويز دارو به روش عضلاني وجود دارد. در سگ‌هایی كه با دوز بیش ‌از اندازه توصیه ‌شده يا دوره‌های طولانی‌مدت درمان شده‌اند، ممكن است استفراغ، اسهال و زخم گوارشي اتفاق بيفتد.

زمان پرهيز از مصرف:

گوشت گاو: 35 روز پس از آخرين تزريق.

شير: در گاوهایی که به‌منظور تولید شیر نگهداری می‌شوند استفاده نگردد.

شرايط نگهداري:

در دماي كمتر از 30 درجه سانتیگراد و دور از نور نگهداري شود. از یخ‌زدگی دارو جلوگيري شود.

بسته‌بندی:

اين دارو در و یال‌های 20، 50 و 100 میلی‌لیتری عرضه می‌گردد.