تله بخار ونتوری

تله بخار نوعی شیر است که به صورت خودکار میعانات موجود در محفظه بخار را تخلیه نموده در حالی که جلوی عبور بخار را گرفته و یا آن را با میزان معینی عبور می دهد. اغلب تله بخارها ضمن جلوگیری از عبور بخار اجاز عبور سایر گازهای غیر قابل میعان را می دهند. استفاده از تله بخار جهت حذف میعانات از یک سیستم بخار برای بهبود کارایی تجهیزات و امنیت فرآیند امری ضروری می باشد.

تله بخار نوعی شیر است که به صورت خودکار میعانات موجود در محفظه بخار را تخلیه نموده در حالی که جلوی عبور بخار را گرفته و یا آن را با میزان معینی عبور می دهد. اغلب تله بخارها ضمن جلوگیری از عبور بخار اجاز عبور سایر گازهای غیر قابل میعان را می دهند. استفاده از تله بخار جهت حذف میعانات از یک سیستم بخار برای بهبود کارایی تجهیزات و امنیت فرآیند امری ضروری می باشد.

به طور کلی تله بخار به 4 مدل مکانیکی، ترمواستاتیکی، ترمودینامیکی و اوریفیس تقسیم بندی می شود. هر کدام از این مدل ها مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارند. با این عمر مفید هر کدام از آن ها در شرایط عملیاتی و تحت فشار متفاوت بوده احتمال از کارافتادگی در آن ها از 8 تا 17 درصد متغییر می باشد. به مرور زمان انواع مکانیکی، ترمواستاتیکی و ترمودینامیکی ممکن است در موقعیت های باز یا بسته دچار خطا شوند در حالی که نوع اوریفیس تنها در حالت بسته ممکن است دچار خطا شود.

تله بخار نوع ونتوری جدیدترین تکنولوژی تله بخار است که برای رفع مشکلات و محدودیت های سایر مدل ها توسعه یافته است. تله بخار ونتوری هیچگونه قطعه متحرکی نداشته تا بتواند احتمال نفوذ و از کار افتادگی را کاهش داده و عمر مفید آن را از سایر مدل ها بیشتر کند.

وجود احتمال این که در مدل های سنتی ممکن است بخار با نفوذ از تله بخار خطا دار از سیستم خارج شده و باعث اتلاف انرژی شود محققان را بر آن داشت تا جهت رفع این مشکل چاره ای بیاندیشند.

تله بخار ونتوری از یک نازل ورودی ونتوری ثابت و یک اوریفیس تشکیل شده اند. ونتوری یک تکه لوله باریک است که در طی مسیر سطح مقطع آن کاهش یافته و باریکتر می شود. نام این لوله برگرفته از اثر ونتوری است که ایجاد می نماید؛ سیال عبوری از آن با کاهش سطح مقطع سرعت گرفته و فشار آن نیز کاهش می یابد. میعانات سیال پس از سرعت گرفتن و در عین این که فشارشان کاهش می باید به اوریفیس رسیده و قسمتی از آن را پر خواهند نمود. در اثر این کاهش فشار در طول ونتوری بخشی از مایع اشباع تبخیر شده و با پر کردن نسبی فضای اوریفیس تا حدودی مانع از عبور بخار می شود. تبخیر شدن مایع اشباع یک پدیده ترمودینامیکی است که در نتیجه وقتی که اوریفیس با مایع پر نباشد جلوی عبور حجم زیاد بخار را خواهد گرفت. به عنوان مثال هنگامی که اوریفیس با کمتر از 68 درصد مایع پر شده باشد، مقداری از بخار سیستم عبور کرده و با افزایش دمای میعانات مایع باعث تبخیر بخشی از آن خواهد شد. این بخار تولید شده فشاری به سمت عقب ایجاد خواهد کرد و با هل دادن بخار سیستم به عقب از هدر رفتن آن جلوگیری خواهد نمود.

معمولا توصیه می شود که بعد از یک تجهیز ونتوری یک استرینر به همراه شیر تخلیه و یا رسوب گیر قبل از نازل ونتوری قرار گیرد تا از ایجاد رسوبات و سایر موانع در طول زمان جلوگیری شود. همچنین شست و شوی استرینر یک بار در سال یا به طور منظم بسته به آلودگی سیستم نیز توصیه شده است.