پیرولیز

در روند توسعه پیرولیز روش های مختلفی ابداع و اجرا گردید. بر مبنای درجه حرارت اعمالی , سرعت انتقال حرارت , زمان ماندگاری گازهای متصاعد شده و مواد اولیه در سیستم , سیستم تغذیه و تخلیه , نوع مواد اولیه و . . . انواع مختلفی از سیستم های پیرولیز طراحی شده است. سه روش عمده : Slow Pyrolysis , Intermediate Pyrolysis , Fast Pyrolysis تفاوت عمده بین این روشها زمان ماندگاری فاز جامد در داخل راکتور پیرولیز است که تفاوت ها در حد ثانیه , دقیقه و ساعت است. از نکات حائز اهمیت در پیرولیز عدم اشتعال با توجه به حذف اکسیژن در پروسه حرارت دهی مواد اولیه به جای مشتعل شدن و سوختن , تجزیه شیمیایی می شوند. لذا SOx , NOx فوران و دی اکسین که از اشتعال مواد هیدروکربنی حاصل میشود و بسیار سمی و آلودکنند هستند بوجود نمی آید. محصولات حاصل از احتراق گاز در پروسه تامین حرارت نیز پس از گذشتن از وت اسکرابر و سایر تجهیزات پیش بینی شده پالایش شده و سپس در فضای آزاد رها میشوند. ویژگی بارز سیستم پیرولیز فرآیند سبز راکتور سیستم می باشد که بر مبنای دو اسکرو پیش رونده با طراحی خاص است که سبب می شود زمان ماند در سیستم از چند ساعت به حدود تا دو دقیقه کاهش یافته و راندمان سیستم به شدت افزایش یابد.